Hydroxylapatiet

Hydroxyapatiet, ook wel hydroxylapatiet (HA) genoemd, is een van nature voorkomende minerale vorm van calciumapatiet met de formule Ca5 (PO4) 3 (OH), maar er wordt gewoonlijk Ca10 (PO4) 6 (OH) 2 geschreven om aan te geven dat de kristaleenheid cel bestaat uit twee entiteiten. Hydroxyapatiet is het hydroxyl-eindlid van de complexe apatietgroep. Het OH-ion kan worden vervangen door fluoride, chloride of carbonaat, waardoor fluorapatiet of chlorapatiet wordt geproduceerd. Het kristalliseert in het hexagonale kristalsysteem. Puur hydroxyapatietpoeder is wit. Natuurlijk voorkomende apatiet kan echter ook bruine, gele of groene kleur hebben, vergelijkbaar met de verkleuringen van tandfluorosis.

Tot 50 vol.% En 70 gew.% Menselijk bot is een gemodificeerde vorm van hydroxyapatiet, bekend als botmineraal. Koolzuurhoudend calciumgebrekkig hydroxyapatiet is het belangrijkste mineraal waaruit tandglazuur en dentine zijn samengesteld. Hydroxyapatietkristallen worden ook gevonden in de kleine verkalkingen, in de pijnappelklier en andere structuren, bekend als corpora arenacea of ​​'hersenzand'.