Magnesiumcarbonaat

Magnesiumcarbonaat, MgCO3 (archaïsche naam magnesia alba), is een anorganisch zout dat een witte vaste stof is. Verschillende gehydrateerde en basale vormen van magnesiumcarbonaat bestaan ​​ook als mineralen.

Het belangrijkste gebruik van magnesiumcarbonaat is de productie van magnesiumoxide door calcineren. Magnesiet- en dolomietmineralen worden gebruikt om vuurvaste stenen te produceren. MgCO3 wordt ook gebruikt in vloeren, brandwerende middelen, brandblusmiddelen, cosmetica, stofpoeder en tandpasta. Andere toepassingen zijn als vulmateriaal, rookonderdrukker in kunststoffen, een versterkingsmiddel in neopreenrubber, een droogmiddel, een laxeermiddel om de darmen los te maken en kleurbehoud in voedsel. Daarnaast wordt magnesiumcarbonaat met hoge zuiverheid gebruikt als antacidum en als toevoeging in tafelzout om het vrij stromend te houden. Magnesiumcarbonaat kan dit doen omdat het niet oplost in water, alleen in zuur, waar het zal bruisen (bubbel).

Vanwege de lage oplosbaarheid in water en hygroscopische eigenschappen, werd MgCO3 in 1911 voor het eerst aan zout toegevoegd om het vrijer te laten stromen. Het bedrijf Morton Salt nam de slogan "When it rains it pours" aan, onder verwijzing naar het feit dat zijn MgCO3-bevattende zout niet aan elkaar zou kleven bij vochtig weer. Magnesiumcarbonaat, meestal "talk" genoemd, wordt ook gebruikt als droogmiddel op de handpalmen van atleten bij rotsklimmen, gymnastiek en gewichtheffen.

Als voedseladditief staat magnesiumcarbonaat bekend als E504, waarvan de enige bekende bijwerking is dat het in hoge concentraties als laxeermiddel kan werken.

Magnesiumcarbonaat wordt ook gebruikt in taxidermie voor het witten van schedels. Het kan worden gemengd met waterstofperoxide om een ​​pasta te maken, die vervolgens op de schedel wordt uitgesmeerd om het een witte finish te geven.

Daarnaast wordt magnesiumcarbonaat gebruikt als matwitte coating voor projectieschermen.