Spermidine

Spermidine is een polyamineverbinding (C7H19N3) gevonden in ribosomen en levende weefsels, en met verschillende metabolische functies in organismen. Het was oorspronkelijk geïsoleerd van sperma.

Gebruikt

• Spermidine kan worden gebruikt bij elektroporatie terwijl het DNA onder de elektrische impuls in de cel wordt overgebracht.
• Kan worden gebruikt voor het zuiveren van DNA-bindende eiwitten.
• Spermidine wordt ook gebruikt, samen met calciumchloride, voor het neerslaan van DNA op microprojectielen voor beschieting met een genenkanon.
• Van spermidine is ook gemeld dat het het hart beschermt tegen veroudering en de levensduur van muizen verlengt, terwijl het bij mensen verband hield met een lagere bloeddruk. Het bleek ook de hoeveelheid veroudering in gist, vliegen, wormen en menselijke immuuncellen te verminderen door autofagie te induceren.
• Spermidine wordt gewoonlijk gebruikt voor in vitro moleculaire biologische reacties, in het bijzonder in vitro transcriptie door faag RNA-polymerasen, in vitro transcriptie door menselijk RNA-polymerase II, en in vitro vertaling.
• Spermidine verhoogt de specificiteit en reproduceerbaarheid van Taq-gemedieerde PCR door de negatieve lading op de DNA-fosfaatruggengraat te neutraliseren en te stabiliseren.
• Spermidine is, bij fysiologische pH, een polykationisch reagens dat helpt bij de vertering van enzymen door DNA-moleculen uit elkaar te duwen.