Triethyleenglycol

Triethyleenglycol, TEG of triglycol is een kleurloze, geurloze, stroperige vloeistof met de molecuulformule HOCH2CH2OCH2CH2OCH2CH2OH. Het wordt gebruikt als weekmaker voor vinylpolymeren. Het wordt ook gebruikt in luchtreinigingsproducten, zoals "Oust" of "Clean and Pure". Bij aerosolwerking werkt het als een ontsmettingsmiddel. Glycols worden ook gebruikt als vloeibare droogmiddelen voor aardgas en in airconditioningsystemen. Het is een additief voor hydraulische vloeistoffen en remvloeistoffen en wordt gebruikt als basis voor "rookmachine" -vloeistof in de entertainmentindustrie.

Toepassingen

TEG wordt door de olie- en gasindustrie gebruikt om aardgas te "ontwateren". Het kan ook worden gebruikt om andere gassen te dehydrateren, waaronder CO2, H2S en andere zuurstofrijke gassen. Het is nodig om aardgas tot een bepaald punt te drogen, omdat vochtigheid in aardgas kan leiden tot bevriezing van pijpleidingen en andere problemen voor eindgebruikers van aardgas. Triethyleenglycol wordt in contact gebracht met aardgas en haalt het water uit het gas. Triethyleenglycol wordt verwarmd tot een hoge temperatuur en door een condensatiesysteem geleid, dat het water als afval verwijdert en de TEG terugwint voor continu hergebruik binnen het systeem. Het afval dat door dit proces wordt geproduceerd, blijkt voldoende benzeen te bevatten om als gevaarlijk afval te worden geclassificeerd (benzeenconcentratie hoger dan 0,5 mg / l).

Triethyleenglycol is een gevestigde waarde als relatief mild desinfectiemiddel voor een verscheidenheid aan bacteriën, influenza A-virussen en sporen van Penicillium notatum-schimmels. De uitzonderlijk lage toxiciteit, de brede compatibiliteit van materialen en de geringe geur in combinatie met de antimicrobiële eigenschappen geeft echter aan dat het ideaal is voor luchtdesinfectie in bezette ruimtes. Veel van het wetenschappelijke werk met triethyleenglycol werd gedaan in de jaren 40 en 50 van de vorige eeuw, maar dat werk heeft de antimicrobiële activiteit tegen in de lucht zwevende lucht, oplossingssuspensie en aan het oppervlak gebonden microben aantoonbaar aangetoond. Het vermogen van triethyleenglycol om Streptococcus pneumoniae te inactiveren en het Influenza A-virus in de lucht werd voor het eerst gemeld in 1943. Sinds het eerste rapport zijn de volgende micro-organismen gerapporteerd in de literatuur om te worden geïnactiveerd in de lucht: Penicillium notatum sporen, Chlamydophila psittaci (origineel citaat: meningopneumonitis virus stam Cal 10 en psittacose virus stam 6BC), Groep C streptococcus, type 1 pneumococcus, Staphylococcus albus, Escherichia coli, en Serratia marcescens Bizio (ATCC 274). Het is bekend dat oplossingen van triethyleenglycol antimicrobieel zijn tegen suspensies van sporen van Penicillium notatum, Streptococcus pyogenes , Streptococcus pneumoniae, Streptococcus viridans, en Mycobacterium bovis. Verder is de inactivering van het H1N1-influenza A-virus op oppervlakken aangetoond. Dit laatste onderzoek suggereert dat triethyleenglycol een krachtig wapen kan blijken te zijn tegen toekomstige influenza-epidemieën en pandemieën. Sommige virussen, waaronder Pseudomonas faag phi6, worden echter besmettelijker wanneer ze worden behandeld met triethyleenglycol