Aluminiumhydroxide

Aluminiumhydroxide, Al(OH)3, wordt in de natuur aangetroffen als het mineraal gibbsiet (ook bekend als hydrargilliet) en zijn drie veel zeldzamere polymorfen: bayeriet, doyleiet en nordstrandiet. Aluminiumhydroxide is amfoteer van aard, d.w.z. het heeft zowel basische als zure eigenschappen. Nauw verwant zijn aluminiumoxidehydroxide, AlO(OH) en aluminiumoxide of aluminiumoxide (Al2O3), waarvan de laatste ook amfoteer is. Deze verbindingen vormen samen de belangrijkste componenten van het aluminiumerts bauxiet.

Toepassingen

-Brandvertragende vulstof

Aluminiumhydroxide wordt gebruikt als brandvertragende vulstof voor polymeertoepassingen. Het is voor deze toepassingen geselecteerd omdat het kleurloos is (zoals de meeste polymeren), goedkoop en zijn goede brandvertragende eigenschappen. Magnesiumhydroxide en mengsels van huntiet en hydromagnesiet worden op dezelfde manier gebruikt. Het ontleedt bij ongeveer 180 ° C (356 ° F), absorbeert een aanzienlijke hoeveelheid warmte in het proces en geeft waterdamp af. Behalve dat het zich brandvertragend gedraagt, is het ook zeer effectief als rookonderdrukker in een groot aantal polymeren, vooral in polyesters, acryl, ethyleenvinylacetaat, epoxy's, PVC en rubber.

-Voorloper van Aluminium-verbindingen

Aluminiumhydroxide is een grondstof voor de vervaardiging van andere aluminiumverbindingen: speciale gecalcineerde aluminiumoxiden, aluminiumsulfaat, polyaluminiumchloride, aluminiumchloride, zeolieten, natriumaluminaat, geactiveerd aluminiumoxide en aluminiumnitraat.

Vers neergeslagen aluminiumhydroxide vormt gels, die de basis vormen voor de toepassing van aluminiumzouten als flocculanten bij waterzuivering. Deze gel kristalliseert met de tijd. Aluminiumhydroxidegels kunnen worden gedehydrateerd (bijvoorbeeld met watermengbare niet-waterige oplosmiddelen zoals ethanol) om een ​​amorf aluminiumhydroxidepoeder te vormen, dat gemakkelijk oplosbaar is in zuren. Door verwarming wordt het omgezet in geactiveerde alumina's, die worden gebruikt als droogmiddel, adsorptiemiddel bij gaszuivering en katalysatordragers.

-Farmaceutisch

Onder de generieke naam "algeldrate" wordt aluminiumhydroxide gebruikt als antacidum bij mensen en dieren (voornamelijk katten en honden). Het heeft de voorkeur boven andere alternatieven zoals natriumbicarbonaat, omdat Al(OH)3 onoplosbaar is, de pH van de maag niet boven de 7 verhoogt en daarom geen afscheiding van overtollig zuur door de maag veroorzaakt. Merknamen zijn onder meer Alu-Cap, Aludrox, Gaviscon of Pepsamar. Het reageert met een teveel aan zuur in de maag, waardoor de zuurgraad van de maaginhoud afneemt, wat de symptomen van maagzweren, brandend maagzuur of dyspepsie kan verlichten. Dergelijke producten kunnen constipatie veroorzaken, omdat de aluminiumionen de samentrekkingen van gladde spiercellen in het maagdarmkanaal remmen, de peristaltiek vertragen en de tijd die nodig is om de ontlasting door de dikke darm te laten gaan, verlengen. Sommige van dergelijke producten zijn geformuleerd om dergelijke effecten te minimaliseren door de opname van gelijke concentraties magnesiumhydroxide of magnesiumcarbonaat, die tegenwicht bieden aan laxerende effecten. 

Deze verbinding wordt ook gebruikt om hyperfosfatemie (verhoogde fosfaat- of fosforgehaltes in het bloed) onder controle te houden bij mensen en dieren die aan nierfalen lijden. Normaal filteren de nieren overtollig fosfaat uit het bloed, maar door nierfalen kan fosfaat zich ophopen. Het aluminiumzout bindt zich bij inname aan fosfaat in de darmen en vermindert de hoeveelheid fosfor die kan worden opgenomen.

Neergeslagen aluminiumhydroxide wordt als adjuvans in sommige vaccins (bijv. Antraxvaccin) toegevoegd. Een van de bekende merken van aluminiumhydroxide-adjuvans is Alhydrogel, gemaakt door Brenntag Biosector. Omdat het eiwit goed absorbeert, functioneert het ook om vaccins te stabiliseren door te voorkomen dat de eiwitten in het vaccin neerslaan of blijven plakken aan de wanden van de container tijdens opslag Aluminiumhydroxide wordt soms "aluin" genoemd, een term die over het algemeen gereserveerd is voor een van de verschillende sulfaten.

Vaccins die aluminiumhydroxide bevatten, stimuleren het immuunsysteem door de afgifte van urinezuur, een immunologisch gevaarssignaal, te induceren. Dit trekt sterk bepaalde soorten monocyten aan die differentiëren tot dendritische cellen. De dendritische cellen nemen het antigeen op, brengen het naar de lymfeklieren en stimuleren T-cellen en B-cellen. Het lijkt bij te dragen aan de inductie van een goede Th2-respons, dus het is nuttig voor immunisatie tegen pathogenen die worden geblokkeerd door antilichamen. Het heeft echter weinig capaciteit om cellulaire (Th1) immuunreacties te stimuleren, belangrijk voor bescherming tegen veel pathogenen,  en het is ook niet nuttig wanneer het antigeen op peptiden is gebaseerd