Butylhydroxytolueen

Butylhydroxytolueen (BHT), ook bekend als dibutylhydroxytolueen, is een lipofiele organische verbinding, chemisch gezien een derivaat van fenol, dat nuttig is vanwege zijn antioxiderende eigenschappen. BHT wordt veel gebruikt om door vrije radicalen gemedieerde oxidatie in vloeistoffen (bijv. Brandstoffen, oliën) en andere materialen te voorkomen, en de regelgeving die wordt gecontroleerd door de USFDA - die van mening is dat BHT 'algemeen als veilig wordt beschouwd' - laat toe dat kleine hoeveelheden worden toegevoegd aan voedingsmiddelen. Ondanks dit, en de eerdere vaststelling door het National Cancer Institute dat BHT niet carcinogeen was in een diermodel, zijn maatschappelijke zorgen geuit over het brede gebruik ervan. BHT is ook gepostuleerd als een antiviraal medicijn, maar vanaf maart 2020 wordt het gebruik van BHT als medicijn niet ondersteund door de wetenschappelijke literatuur en het is door geen enkele regelgevende instantie voor geneesmiddelen goedgekeurd voor gebruik als antiviraal middel.