In het laboratorium is een statief, ook wel klemstandaard genoemd,  een ringstandaard, of een steunstandaard, een wetenschappelijk apparaat dat bedoeld is om andere apparaten en glaswerk te ondersteunen - bijvoorbeeld buretten, reageerbuizen en kolven.

Het typische statief bestaat uit een zware basis en een verticale staaf, beide meestal gemaakt van metaal. Een aantal accessoires, zoals klemmen van verschillende typen en ijzeren ringen, kunnen met duimschroeven aan de stang worden bevestigd, op alle hoogtes en oriëntaties die nodig zijn om de doelapparatuur te ondersteunen.

Statieven hebben doorgaans een gietijzeren voet van ongeveer 200 x 125 mm. De staaf mag maximaal 750 mm zijn en wordt in een binnendraad in de basis geschroefd. De hoogte van de staaf is voldoende voor de meeste experimenten en past meestal in zuurkasten en handschoenkasten. Als een grotere staaf nodig is, wordt de solide basis meestal vervangen door een statief voor stabiliteit bij het ondersteunen van grotere apparaten, zoals extreem grote buizen, bulk chemicaliënflessen enz. De hoogte kan worden aangepast door het bevestigde punt van de standaard en de test te verplaatsen. buis. De basis verlaagt het zwaartepunt van de standaard, waardoor de stabiliteit toeneemt.

Statieven worden veel gebruikt in het scheikundig laboratorium. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt voor destillatie-experimenten (zoals organische destillaties) en titraties (waarbij ze een buret vasthouden). Ze worden ook gebruikt als dragers bij filtratie.