Adipinezuur

Adipinezuur of hexaandizuur is de organische verbinding met de formule (CH2)4(COOH)2. Vanuit industrieel oogpunt is het het belangrijkste dicarbonzuur: jaarlijks wordt er ongeveer 2,5 miljard kilogram van dit witte kristallijne poeder geproduceerd, voornamelijk als voorloper voor de productie van nylon. Adipinezuur komt anders zelden voor in de natuur , maar het staat bekend als vervaardigd E-nummer levensmiddelenadditief E355.

Gebruikt

Ongeveer 60% van de jaarlijks geproduceerde 2,5 miljard kg adipinezuur wordt gebruikt als monomeer voor de productie van nylon door een polycondensatiereactie met hexamethyleendiamine, waarbij nylon 66 wordt gevormd. Andere belangrijke toepassingen hebben ook betrekking op polymeren; het is een monomeer voor de productie van polyurethaan en de esters ervan zijn weekmakers, vooral in PVC.

-In de geneeskunde
Adipinezuur is verwerkt in matrixtabletten met gereguleerde afgifte om pH-onafhankelijke afgifte te verkrijgen voor zowel zwak basische als zwak zure geneesmiddelen. Het is ook opgenomen in de polymere bekleding van hydrofiele monolithische systemen om de intragel-pH te moduleren, wat resulteert in een vrijgaveafgifte van een hydrofiel geneesmiddel. De desintegratie bij darm pH van de enterische polymeer schellak is gemeld te verbeteren wanneer adipinezuur werd gebruikt als een porievormend middel zonder de afgifte in de zure media te beïnvloeden. Andere formuleringen met gecontroleerde afgifte omvatten adipinezuur met de bedoeling een laat-burst-afgifteprofiel te verkrijgen.

-In voedingsmiddelen
Kleine maar significante hoeveelheden adipinezuur worden gebruikt als voedselingrediënt als smaak- en geleerhulpmiddel. Het wordt gebruikt in sommige antacida tegen calciumcarbonaat om ze zuur te maken. Als zuurmiddel in bakpoeders vermijdt het de ongewenste hygroscopische eigenschappen van wijnsteenzuur. Adipinezuur, zeldzaam van aard, komt van nature voor in bieten, maar dit is geen economische bron voor handel in vergelijking met industriële synthese.