Antimoon

Antimoon is een chemisch element met het symbool Sb (uit het Latijn: stibium) en atoomnummer 51. Een glanzend grijs metalloïde, het wordt in de natuur voornamelijk gevonden als het sulfidemineraal stibniet (Sb2S3). Antimoonverbindingen zijn al sinds de oudheid bekend en werden gepoederd voor gebruik als medicijn en cosmetica, vaak bekend onder de Arabische naam kohl. Metaalantimoon was ook bekend, maar werd bij zijn ontdekking ten onrechte geïdentificeerd als lood. De vroegst bekende beschrijving van het metaal in het Westen werd in 1540 geschreven door Vannoccio Biringuccio.

China is al geruime tijd de grootste producent van antimoon en zijn verbindingen, en de meeste productie komt van de Xikuangshan-mijn in Hunan. De industriële methoden voor het raffineren van antimoon zijn roosteren en reductie met koolstof of directe reductie van stibniet met ijzer.

De grootste toepassingen voor metallisch antimoon zijn een legering met lood en tin en de loodantimoonplaten in loodzuuraccu's. Legeringen van lood en tin met antimoon hebben verbeterde eigenschappen voor soldeer, kogels en glijlagers. Antimoonverbindingen zijn prominente toevoegingen voor chloor- en broomhoudende brandvertragers die in veel commerciële en huishoudelijke producten voorkomen. Een opkomende toepassing is het gebruik van antimoon in micro-elektronica.