Asparaginezuur

Asparaginezuur (symbool Asp of D; de ionvorm staat bekend als aspartaat), is een α-aminozuur dat wordt gebruikt bij de biosynthese van eiwitten. Net als alle andere aminozuren bevat het een aminogroep en een carbonzuur. De α-aminogroep bevindt zich in het geprotoneerde –NH +
3 vormen zich onder fysiologische omstandigheden, terwijl de α-carbonzuurgroep ervan wordt gedeprotoneerd −COO- onder fysiologische omstandigheden. Asparaginezuur heeft een zure zijketen (CH2COOH) die reageert met andere aminozuren, enzymen en eiwitten in het lichaam.  Onder fysiologische omstandigheden (pH 7,4) in eiwitten komt de zijketen meestal voor als de negatief geladen aspartaatvorm, −COO -. [5] Het is een niet-essentieel aminozuur bij mensen, wat betekent dat het lichaam het naar behoefte kan synthetiseren. Het is gecodeerd door de codons GAU en GAC.

D-aspartaat is een van de twee D-aminozuren die veel worden aangetroffen bij zoogdieren.

In eiwitten zijn aspartaat-zijketens vaak aan waterstof gebonden om asx-bochten of asx-motieven te vormen, die vaak voorkomen aan de N-uiteinden van alfa-helices.

Het L-isomeer van Asp is een van de 22 proteïnogene aminozuren, d.w.z. de bouwstenen van proteïnen. Asparaginezuur wordt, net als glutaminezuur, geclassificeerd als een zuur aminozuur, met een pKa van 3,9, maar in een peptide is dit sterk afhankelijk van de lokale omgeving en kan zo hoog zijn als 14. Asp is doordringend in biosynthese. Omdat aspartaat door het lichaam kan worden aangemaakt, wordt het geclassificeerd als een niet-essentieel aminozuur.