Lood

Lood is een chemisch element met het symbool Pb (uit het Latijnse plumbum) en atoomnummer 82. Het is een zwaar metaal dat dichter is dan de meest voorkomende materialen. Lood is zacht en vervormbaar en heeft ook een relatief laag smeltpunt. Wanneer vers gesneden, is lood zilverachtig met een vleugje blauw; het verkleurt tot een dofgrijze kleur bij blootstelling aan lucht. Lood heeft het hoogste atoomnummer van elk stabiel element en drie van zijn isotopen zijn eindpunten van grote nucleaire vervalketens van zwaardere elementen.

Lood is een relatief niet-reactief metaal na de overgang. Het zwakke metalen karakter wordt geïllustreerd door zijn amfotere karakter; lood en loodoxiden reageren met zuren en basen en het heeft de neiging covalente bindingen te vormen. Verbindingen van lood worden meestal gevonden in de oxidatietoestand +2 in plaats van in de toestand +4 die gebruikelijk is bij lichtere leden van de koolstofgroep. Uitzonderingen zijn meestal beperkt tot organoloodverbindingen. Net als de lichtere leden van de groep heeft lood de neiging zich met zichzelf te verbinden; het kan kettingen en veelvlakkige structuren vormen.

Lood wordt gemakkelijk gewonnen uit zijn ertsen; prehistorische mensen in West-Azië wisten ervan. Galena is een hoofdertserts dat vaak zilver draagt. Interesse in zilver hielp bij het initiëren van wijdverspreide winning en gebruik van lood in het oude Rome. De loodproductie nam af na de val van Rome en bereikte pas na de industriële revolutie vergelijkbare niveaus. In 2014 bedroeg de jaarlijkse wereldwijde productie van lood ongeveer tien miljoen ton, waarvan meer dan de helft afkomstig was van recycling. De hoge dichtheid, het lage smeltpunt, de ductiliteit en de relatieve inertie van lood tegen lood maken lood nuttig. Deze eigenschappen, gecombineerd met de relatieve overvloed en lage kosten, resulteerden in het uitgebreide gebruik ervan in de bouw, sanitair, batterijen, kogels en kogels, gewichten, soldeer, pewters, smeltbare legeringen, witte verf, gelode benzine en stralingsafscherming.

Aan het einde van de 19e eeuw werd de toxiciteit van lood erkend en het gebruik ervan is sindsdien uit vele toepassingen verdwenen. Veel landen staan ​​echter nog steeds de verkoop toe van producten die mensen blootstellen aan lood, waaronder sommige soorten verf en kogels. Lood is een neurotoxine dat zich ophoopt in zachte weefsels en botten; het beschadigt het zenuwstelsel en verstoort de functie van biologische enzymen en veroorzaakt neurologische aandoeningen, zoals hersenbeschadiging en gedragsproblemen.