Zilvernitraat

Zilvernitraat is een anorganische verbinding met de chemische formule AgNO3. Dit zout is een veelzijdige voorloper van veel andere zilververbindingen, zoals die gebruikt in de fotografie. Het is veel minder gevoelig voor licht dan de halogeniden. Het werd ooit maanbijtende stof genoemd omdat zilver door de oude alchemisten luna werd genoemd, die zilver met de maan associeerden.

In massief zilvernitraat zijn de zilverionen drie gecoördineerd in een trigonale vlakke opstelling.

Toepassingen

-Voorloper van andere zilververbindingen

Zilvernitraat is het goedkoopste zout van zilver; het biedt ook een aantal andere voordelen. Het is niet hygroscopisch, in tegenstelling tot zilverfluorboraat en zilverperchloraat. Het is relatief stabiel tegen licht. Ten slotte lost het op in tal van oplosmiddelen, waaronder water. Het nitraat kan gemakkelijk worden vervangen door andere liganden, wat AgNO3 veelzijdig maakt. Behandeling met oplossingen van halogenide-ionen geeft een neerslag van AgX (X = Cl, Br, I). Bij het maken van een fotografische film wordt zilvernitraat behandeld met halogenidezouten van natrium of kalium om in situ onoplosbaar zilverhalogenide te vormen in fotografisch gelatine, dat vervolgens wordt aangebracht op stroken tri-acetaat of polyester. Evenzo wordt zilvernitraat gebruikt om een ​​aantal op zilver gebaseerde explosieven, zoals het fulminaat, azide of acetylide, te bereiden door middel van een precipitatiereactie.

Behandeling van zilvernitraat met base geeft donkergrijs zilveroxide:

2 AgNO3 + 2 NaOH → Ag2O + 2 NaNO3 + H2O

-Halide abstractie

Het zilverkation, Ag + reageert snel met halogenidebronnen om het onoplosbare zilverhalogenide te produceren, wat een crèmeprecipitaat is als Br- wordt gebruikt, een wit neerslag als Cl−
wordt gebruikt en een geel neerslag als I− is gebruikt. Deze reactie wordt vaak gebruikt in de anorganische chemie om halogeniden te abstraheren:

Ag + (aq) + X− (aq) → AgX (s) waar X−= Cl−, Br−of I.

Andere zilverzouten met niet-coördinerende anionen, namelijk zilvertetrafluorboraat en zilverhexafluorfosfaat, worden gebruikt voor veeleisende toepassingen.

Evenzo wordt deze reactie gebruikt in de analytische chemie om de aanwezigheid van chloride-, bromide- of jodide-ionen te bevestigen. Monsters worden doorgaans aangezuurd met verdund salpeterzuur om storende ionen te verwijderen, b.v. carbonaat-ionen en sulfide-ionen. Deze stap vermijdt verwarring van zilversulfide of zilvercarbonaatneerslag met die van zilverhalogeniden. De kleur van het neerslag varieert met het halogenide: wit (zilverchloride), lichtgeel / crème (zilverbromide), geel (zilverjodide). AgBr en vooral AgI foto-ontbinden op het metaal, als bewijs door een grijsachtige kleur op blootgestelde monsters.

Dezelfde reactie werd gebruikt op stoomschepen om te bepalen of het ketelvoedingswater al dan niet was verontreinigd met zeewater. Het wordt nog steeds gebruikt om te bepalen of vocht op voorheen droge lading het gevolg is van condensatie van vochtige lucht of van zeewater dat door de romp lekt.

-Organische synthese

Zilvernitraat wordt op vele manieren gebruikt in organische synthese, b.v. voor deprotectie en oxidaties. Ag + bindt alkenen omkeerbaar en zilvernitraat is gebruikt om mengsels van alkenen te scheiden door selectieve absorptie. Het resulterende adduct kan worden afgebroken met ammoniak om het vrije alkeen vrij te maken. Zilvernitraat is zeer goed oplosbaar in water, maar slecht oplosbaar in de meeste organische oplosmiddelen, behalve acetonitril (111,8 g / 100 g, 25 ° C).

-Biologie

In de histologie wordt zilvernitraat gebruikt voor zilverkleuring, voor het demonstreren van reticulaire vezels, eiwitten en nucleïnezuren. Om deze reden wordt het ook gebruikt om eiwitten in PAGE-gels aan te tonen. Het kan worden gebruikt als een vlek bij scanning-elektronenmicroscopie.