Zinksulfaat

Zinksulfaat is een anorganische verbinding en voedingssupplement. Als supplement wordt het gebruikt om zinkgebrek te behandelen en om de aandoening bij mensen met een hoog risico te voorkomen. Bijwerkingen van overmatige suppletie kunnen zijn: buikpijn, braken, hoofdpijn en vermoeidheid.

Het heeft de formule ZnSO4 en een van de drie hydraten. Het was van oudsher bekend als "wit vitriool". Alle verschillende vormen zijn kleurloze vaste stoffen. De heptahydraatvorm wordt vaak aangetroffen.

Toepassingen

-Geneesmiddel

In de geneeskunde wordt het samen met orale rehydratatietherapie (ORT) en een samentrekkend middel gebruikt.

-Productie

De hydraten, vooral het heptahydraat, zijn de belangrijkste commerciële vormen. De belangrijkste toepassing is als stollingsmiddel bij de productie van rayon. Het is ook een voorloper van het pigmentlithopoon.

Het wordt ook gebruikt als elektrolyt voor het galvaniseren van zink, als beitsmiddel bij het verven en als conserveermiddel voor huiden en leer.

Overige

Zinksulfaat wordt gebruikt om zink te leveren in diervoeders, meststoffen, tandpasta en landbouwsprays. Zinksulfaat kan, zoals veel zinkverbindingen, worden gebruikt om mosgroei op daken te beheersen.

Zinksulfaat kan worden gebruikt als aanvulling op zink in het brouwproces. Zink is een noodzakelijke voedingsstof voor een optimale gezondheid en prestatie van gist, hoewel het geen noodzakelijk supplement is voor bieren met een laag zwaartekrachtgehalte, aangezien de granen die gewoonlijk worden gebruikt bij het brouwen al voldoende zink opleveren. Het is een meer gebruikelijke praktijk om gist tot het uiterste te drijven door het alcoholgehalte buiten hun comfortzone te verhogen. Vóór modern roestvrij staal, brouwketels, fermentatievaten en na hout werd zink langzaam uitgeloogd met behulp van koperen ketels. Er wordt gespeculeerd dat een moderne koperen dompelkoeler sporenelementen van zink levert; daarom moet men voorzichtig zijn bij het toevoegen van extra zink om geen overmaat te veroorzaken. Bijwerkingen zijn onder meer "... verhoogde productie van aceetaldehyde en foezelalcohol als gevolg van hoge gistgroei bij zinkconcentraties van meer dan 5 ppm. Overtollig zink kan ook zeepachtige of geitachtige smaken veroorzaken."